De kracht van samen kleuren over echte aandacht en verbinding
- bartpookvennix
- 10 aug
- 2 minuten om te lezen
Soms heb je van die dagen waarin alles lijkt te vliegen. De klok tikt sneller dan normaal, de planning zit vol, en je loopt van hiernaar daar. De zorg wacht niet dat weten we allemaal. Toch ligt juist in zulke drukke dagen soms een kans verborgen. Klein, eenvoudig, en o zo waardevol.
Vanmiddag liep ik langs haar. Ze zat rustig in haar rolstoel aan tafel, met een kleurplaat voor zich en een rijtje kleurpotloden netjes op tafel. Haar hand rustte even op het papier, alsof ze twijfelde waar ze zou beginnen.
“Zullen we samen kleuren?” vroeg ik.
Ze keek op, haar ogen begonnen te stralen. “Graag,” zei ze.Ik schoof een krukje bij, pakte een potlood en begon naast haar te kleuren. Geen grote woorden, geen vragenlijsten, geen doel. Alleen even zitten. Samen.
En toen gebeurde het. Dat kleine wonderlijke moment.Ze ontspande. Haar houding werd zachter. Ze begon te praten over wat haar bezighield, over dingen die haar blij maken, die haar even doen wegdromen. Mooie herinneringen, gedachten van nu. En ik? Ik luisterde. Niet om iets op te lossen. Gewoon om er te zijn.
We zaten daar misschien tien minuten. En toch voelde het alsof we samen iets groters deden dan kleuren alleen. We maakten contact. Echt contact. En dat werkt twee kanten op. Zij laadde op in de aandacht en ik ook.
In de zorg zeggen we vaak dat we “geen tijd hebben” voor dit soort dingen. En ik begrijp dat. De werkdruk is hoog. De agenda zit vol. Maar weet je? Zo’n moment hoeft geen uur te duren. Tien minuten zijn soms al genoeg om het verschil te maken.
Tien minuten waarin iemand zich gezien voelt.Tien minuten waarin jij zelf ook even ademhaalt.Tien minuten waarin je voelt: hierom doe ik dit werk.
Want dat is het geheim van deze kleine momenten: ze brengen rust in de drukte. Ze geven betekenis aan je dag. En ze herinneren je eraan dat zorg niet alleen gaat over doen, maar vooral over zijn.
Dus de volgende keer dat je denkt: “Ik heb daar nu echt geen tijd voor…”, probeer het dan tóch eens. Zet je takenlijst even op pauze. Pak twee potloden. Ga zitten. En kleur.Niet omdat het moet. Maar omdat het mág. Omdat het iets doet voor jullie allebei.
Zorg zit niet alleen in wat je doet, maar in hoe je er bent.Tussen de lijntjes van een kleurplaat kan zomaar iets waardevols ontstaan: rust, aandacht, verbinding.
En precies dát maakt dit werk zo mooi.Broeder Bartje
Opmerkingen