Ik ben weer een week aan het werk. Na de vakantie. En eerlijk gezegd? Het voelt goed. De vertrouwde gezichten. Mooie vragen. Een warm “hé, ben je er weer”. En ja hoor, daar was het weer. De gezellige chaos van de dag. Daggasten die lachen, mopperen, zwaaien, knikken en zingen. Ik zat er meteen weer middenin. En toen gebeurde het. Eén van de daggasten keek me aan met een glimlach van oor tot oor. Zo’n blik die je bijblijft. Ogen vol glinstering. En heel zachtjes, bijna fluiste

Afgelopen weekend stapten we met een groep vrienden in de auto, op weg naar Eindhoven. Geen kroegentocht, geen bitterbal met mosterd dit...

De ochtendkrant? Die heeft even zomervakantie genomen. Tijdelijk met pensioen, zullen we maar zeggen. Normaal zitten we ’s ochtends...