Tradities in de zorg – waarom kleine rituelen het verschil maken
- bartpookvennix
- 9 mrt
- 2 minuten om te lezen
Elk jaar kijk ik met mijn petekind Nora naar de finale van Wie is de Mol? – een traditie die we samen koesteren. Vooraf eten we samen en bespreken we wie de mol zou kunnen zijn. Het is een vast moment van samenzijn, iets waar we naar uitkijken en wat ons verbindt. Tradities geven houvast, een gevoel van continuïteit en veiligheid. Maar wist je dat tradities ook in de zorg een essentiële rol spelen?
Waarom zijn tradities in de zorg belangrijk?
In de zorg werken we met mensen, en mensen gedijen op vertrouwde momenten en rituelen. Een kopje koffie op een vast tijdstip, een dagelijkse wandeling, of zelfs een vast muziekje bij het opstaan – het zijn kleine dingen die voor bewoners en daggasten een groot verschil maken. Tradities brengen structuur, herkenning en een gevoel van thuiskomen, iets wat vooral bij ouderen of mensen met dementie ontzettend waardevol is.
Kleine rituelen, grote impact
In mijn werk als Broeder Bartje zie ik dagelijks hoe belangrijk het is om persoonlijke tradities en gewoontes te respecteren. Sommige bewoners drinken hun koffie graag uit dezelfde mok, anderen genieten van een bepaald tv-programma of een wekelijkse activiteit. Door hier aandacht aan te besteden, creëer je niet alleen rust en voorspelbaarheid, maar laat je ook zien dat je iemand echt ziet als mens – niet als ‘patiënt’ of ‘cliënt’, maar als individu met een eigen verhaal.
De toekomst van de zorg: ruimte voor traditie
Ik geloof dat de toekomst van de zorg ligt in het vinden van de balans tussen regels en persoonlijke aandacht. We moeten blijven kijken naar wat iemand nodig heeft, los van wat er ‘op papier’ mag of kan. Als zorgverlener wil ik niet alleen medische zorg bieden, maar ook bijdragen aan een omgeving waar mensen zich prettig en gezien voelen. Dat betekent dat we tradities en rituelen niet als ‘extraatje’ moeten zien, maar als een essentieel onderdeel van goede zorg.
Laten we in de zorg niet alleen kijken naar wat moet, maar vooral naar wat wérkt. Want soms zit echte zorg in de kleinste tradities. Net zoals mijn jaarlijkse moment met Nora – een traditie die ik voor geen goud zou willen missen. En net zoals de vaste gewoontes die we samen met bewoners, collega’s en familieleden kunnen creëren, om van zorg echt iets menselijks te maken.
Liefs, Broeder Bartje
Comments