
TOGETHER in de ouderenzorg
- bartpookvennix
- 9 aug 2024
- 2 minuten om te lezen
Afgelopen zaterdag was de “Pride” in Amsterdam met als thema: TOGETHER.
Together als thema zette mij aan het denken. Hoe gaat het bij mij in de zorg als broeder Bart (die op mannen valt) en waar ben ik ooit tegenaan gelopen. Kan je zijn wie je bent, en mag je zijn wie je bent.
Ik heb zelf geen negatieve ervaringen met werken in de zorg omdat ik gay ben. Ouderen zijn vaak vanuit zichzelf erg belangstellend (lees nieuwsgierig) vooral als je nieuw op een afdeling komt. Als nieuweling kreeg ik vrij snel de vragen: heb je een vriendinnetje? ben je getrouwd? en heb je kinderen? Ik vind mij niet anders dan een ander dus antwoord ik op die vragen met een eerlijk antwoord. Dit heeft mij tot nu toe alleen maar mooie momenten en gesprekken opgeleverd.
Door mijn openheid en eerlijkheid probeer ik mezelf niet in een hokje te zetten. Ik ben gewoon Bart en woon samen Willem. Niks meer en niks minder. Uiteraard merk ik wel eens aan ouderen en collega’s dat ze hieraan even moeten wennen en dat mag ook, ik moet zelf ook wennen aan mensen die ik nog niet ken. Maar door juist van beide kanten interesse te tonen, leer je elkaar snel beter kennen. Daarnaast hebben de ouderen waarmee ik mag werken en de werkgever waar ik werk beide een heerlijke Brabantse nuchterheid van…. “doe maar gewoon dan is het allang goed wie je bent”.
Een mooi voorbeeld: een bewoonster op de zorgafdeling waar ik een poos heb gewerkt heeft Willem 1x eventjes snel gezien en een hand gegeven. Na deze ontmoeting was haar standaardzinnetje altijd na mijn dienst: Doe de groeten aan Willem. Dat is toch geweldig, ik ben in haar ogen gewoon Bart die met Willem samenwoont.
Tegenwoordig zie ik de woorden inclusiviteit & diversiteit vaak voorbijkomen. Zelf vind ik het jammer dat deze woorden er ook voor zorgen dat we elkaar in hokjes zetten. Het thema van de “Pride” Together zegt in mijn ogen meer dan de woorden inclusiviteit & diversiteit. Laten we Together er gewoon iets moois van maken op deze aarde waar we maar even op mogen leven.
Doordat er in het verleden voor ons is gevochten dat we kunnen en mogen zijn wie we zijn, denk ik dat het voor mij nu gewoon is. Iets waar ik zeer dankbaar voor ben!
Dankjewel Oktober, bewoners, daggasten en collega’s dat we gewoon TOGETHER zijn.
Liefs Broeder Bartje
Comments