‘Na eens poos samen in stilte te hebben gezeten, kwamen er altijd verhalen’

Afgelopen week verscheen mijn allereerste column in het magazine FLOOR. Wat ben ik hier ontzettend trots op en wat is het een eer dat ik deze kans van @ Femke van der Palen heb gekregen. Dank jullie wel voor deze mooie kans!

Stilte zegt zoveel meer dan praten

Ik steek graag een kaarsje aan met een bewoner. Dit is niet alleen fijn voor de bewoners, maar ook voor mezelf. Het is me, vanuit mijn rooms-katholieke opvoeding, met de paplepel ingegeven. Daarnaast heeft mijn oma een grote invloed gehad. Als er iemand veel kaarsjes heeft gebrand, is zij het wel.Ze heeft voor alle mensen om haar heen Jezus van het kruis gebeden.

Mijn periode als zijinstromer in de zorg was best pittig. Je leert een compleet nieuw vak en daarnaast vragen de bewoners alle aandacht van je. Ik merkteop dat, wanneer bewoners niet lekker in hun vel zaten,ze de ruimte van stilte nodig hadden. Ook wanneer ik zelf druk in mijn hoofd was, wist ik dat ik hier iets mee moest doen. Daarom kwam ik al snel op het idee om even 1-op-1 met een bewoner naar de stilteruimte te gaan om samen een kaarsje samen te branden. Door dit met elkaar te doen, zorgde dit niet alleen rust voor allebei, maar ook voor een bijzondere verbondenheid. Na een poos samen in stilte te hebben gezeten, kwamen er altijd verhalen. Verhalen over vroeger, over dankbaarheid of over situaties waar een bewoner mee zat. Op deze manier kwam ik dichterbij de bewoners waardoor ik nog beterezorg kon verlenen.

Er is één moment dat mij is bijgebleven. Een bewoonster was erg ziek geweest. Zo ziek dat het mogelijk niet goed zou aflopen. Gelukkig was ze na een week of twee helemaal opgeknapt. Na die periode kwam ik op een ochtend op haar kamer met mijn gebruikelijk begroeting:“Goedemorgen prinses, heb je lekker geslapen?” Standaard antwoorde ze: “Als een roosje, mijn prins.”Dan moesten we altijd samen lachen. Aan het einde van de zorg deed ik haar ketting met kruisje om. Daarbij keek ze naar mijn ketting, met een zilveren kruisje, en vroeg: “Jij bent toch ook rooms-katholiek?” “Jazeker, deze ketting heb ik gekregen bij mijn eerste communie.” Vervolgens vroeg ze aan me of we samen een kaarsje bij het Mariabeeld konden gaan branden als dank dat ze weer beter was geworden.

Wat voelde ik mij op dat moment rijk dat ze dit aan mij vroeg. Later die ochtend hebben we een kaarsje gebrand. We hebben zeker tien minuten samen in stilte gezeten. Hierna knikte ze met een lach dat het goed was. Dit moment was voor mij de bevestiging dat ik de juiste keus heb gemaakt om in de zorg te gaan werken. Door met bewoners 1-op-1-momenten te creëren en soms bewust samen in stilte te zitten, kom je zoveel meer te weten dan door alleen maar vragen te stellen. Ik gun iedereen in de zorg de stilte en deze waardevolle 1-op-1-momenten.

Liefs Broeder Bartje

#ouderenzorg #verzorgendeig #column #blogger #magazine #stilte #kaarsjebranden #broeder #nurse #love #meermannenindezorg #broederbartje #werkenindezorg #opinieleider #ambassadeur #zorg